Jak potwierdzić ojcostwo w sądzie?
Bycie ojcem to piękna rola, ale też duża odpowiedzialność. Mówi się często, że ojcem nie jest ten kto tylko spłodził, lecz ten kto wychował. I trzeba przyznać, że ta zasada działa w praktyce bardzo dobrze, choć nie zawsze sami zainteresowani wiedzą, że wychowują nie swoje dzieci. I wbrew pozorom liczba procentowa mężczyzn wychowujących nie swoje dzieci jest spora i rzecz jasna mówimy tutaj o sytuacjach, gdzie mężczyzna nie wie, że nie spłodził dziecka. Przytoczymy dane szacunkowe, które zostały zebrane przez doktora Rafała Płoskiego, który pracuje w Zakładzie Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w Warszawie. Otóż według jego badań co dwunasty ojciec w Polsce wychowuje nie swoje dziecko co stanowi około 8%. Jeżeli sądzicie, że u nas jest źle, to w innych krajach jest jeszcze gorzej, bo często nawet 15% mężczyzn wychowuje nie swoje potomstwo. Dlatego nie mając pewności warto zdecydować się na potwierdzenie ojcostwa w sądzie.
Sądowe ustalenie ojcostwa – co warto wiedzieć?
Zasadniczo dla mężczyzn już sama myśl, że może wychowywać nie swoje dziecko jest trudna, ale w niektórych sytuacjach, gdy macie jakikolwiek wątpliwości lepiej sprawdzić niż przez całe życie się zastanawiać. W takiej sytuacji polecany jest kontakt z adwokatem. Ale zacznijmy od początku. Otóż standardowo o ojcostwie domniemuje się na zasadach, które opisane są kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Dotyczy to sytuacji, gdy dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa lub w 300 dni od ustania małżeństwa, ewentualnie, gdy dziecko urodziło się na skutek wykonania procedury medycznej in vitro za zgodą męża matki.
Jak ustala się ojcostwo?
Zawsze, gdy osoby nadal pozostają w małżeństwie, to w rubryce ojciec zostaje wpisany małżonek matki. W sytuacji, gdy w 300 dni od ustania małżeństwa poprzez formalny rozwód matka zawarła małżeństwo z kolejnym partnerem, to właśnie tego mężczyznę uznaje się za ojca. Natomiast w przypadku związków pozamałżeńskim za domniemanego ojca uznaje się tego mężczyznę, który współżył z matką dziecka na 181-300 dni przed narodzeniem. Bywają jeszcze inne sytuacje, ale wtedy prawne stwierdzenie, kto jest ojcem zachodzi poprzez uznanie, oznacza to, że mężczyzna składa oświadczenie, że to on jest ojcem, a ten fakt musi potwierdzić też matka dziecka. Jeżeli z jakiegoś powodu któraś ze stron tego nie potwierdzi, to konieczne jest sądowe ustalenie ojcostwa. Analogicznie jeżeli mężczyzna uważa, że nie jest ojcem dziecka musi zaprzeczyć ojcostwu i sprawa odbywa się w sądzie. Wynajmij adwokata, który będzie Cię reprezentował i pomoże zgromadzić właściwe dowody.
Kto jest ojcem tego dziecka, czyli o ustaleniu ojcostwa
Wniosek o sądowe ustalenie ojcostwa należy wnieść do Wydziału Rodzinnego we właściwym Sądzie Rejonowym. Taki pozew może wnieść ojciec, matka lub pełnoletnie już dziecko. Jeżeli mężczyzna uważa, że nie jest ojcem bądź po jakimś czasie dowiedział się, że może nim nie być, to musi złoży wniosek o zaprzeczenie ojcostwu i tutaj zasady są dosyć jasne, czyli zaprzeczenia może dokonać ojciec do 6 miesięcy od dowiedzenia się o narodzinach dziecka, matka w ciągu 6 miesięcy od narodzin dziecka lub dziecko przez 3 lata od momentu osiągnięcia przez nie 18 lat. Może się zdarzyć, że matka dziecka nie chce uznać ojcostwa danego mężczyzny, choć byli w związku czy w relacji seksualnej, która wskazywałaby, że dziecko jest jego. Taki mężczyzna może złożyć wniosek o ustalenie ojcostwa. Taka sama sytuacja występuje, gdy kobieta podaje danego mężczyznę za ojca, a on się nie przyznaje. Oczywiście muszą istnieć przesłanki mówiące o tym, że ten mężczyzna jest ojcem dziecka. Na szczęście wszystko można łatwo udowodnić, bo najlepszym dowodem jest wynik badań DNA, które sąd może zlecić.
Co powinien zawierać wniosek o ustalenie ojcostwa?
Wniosek o ustalenie ojcostwa musi zawierać dane mężczyzny, którego ojcostwo chce się ustalić. Dołączyć trzeba też dowody czy zeznania świadków. Można też dołączyć wyniki badać DNA, ale jeżeli któraś ze stron się na nie nie zgodzi, to sąd wyda taki nakaz. Po ustaleniu ojcostwa matka dziecka może żądać zasadzenia alimentów, nadania dziecku nazwiska i ustaleniu zakresu władzy rodzicielskiej, a także poniesienie kosztów związanych z ciążą i porodem oraz trzymiesięcznym utrzymaniem matki dziecka w okresie porodu i połogu. I sąd najczęściej przychyla się do takiego wniosku.
